بسم الله الرحمن الرحیم
چکیده
خداوند متعال با احسان و لطف خویش، نیکی ها را تأیید و استوار می¬کند و در هر مرحله از مراحل خیر این خداوند متعال است که به بنده توفیق می¬دهند و این توفیق و تأیید به برکت حضرات معصومین (علیهم السلام) انجام می¬گیرد.

تأیید خوبی¬ها

«وَ أَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوَابِ بِمَنِّك‏»و تویی كه با احسان خود، کارهای خوب را پایدار و استوار می نمایی و به سوی درستی توجّه می¬دهی.
«مسدِّد» از ریشه سداد به معنای استفامت و استواری است و مسدّد به کسی می¬گویند که به کار استواری و قوام می¬بخشد
«صواب» به معنای صحیح و درست است.
در این فراز از دعای شریف افتتاح، به خداوند متعال عرض می¬شود خدایا تو کارهای را درست را با کرم خود، پایدار و استوار می¬کنید.
خداوند متعال سنت¬های ثابتی را در بین بندگان خود به جریان گذاشته است و این سنت¬ها همان قوانین حاکم بر نظام جهان است که اگر بندگان طبق این قوانین عمل نمایند علاوه بر سعادت اخروی، به آسایش دنیوی نیز دست می-یابند.
یکی از این سنت¬های الهی، تأیید و تثبیت امور مطابق با حق است. هر چند انسان، برای رشد موجودی مختار آفریده شده و با حرکت اختیاری خود می¬تواند مسیر سعادت و شقاوت را برود ولی اگر حق را انتخاب نماید، مورد تأیید الهی قرار می¬گیرد از این رو کسی که در مسیر حق قرار بگیرد، دو عنایت از عنایات الهی شامل حال او می¬شود:
1. توفیق و هدایت ابتدایی: این هدایت همان آشنایی و شناخت حق و تبعیت از آن است.
2. توفیق و هدایت استمراری: این هدایت نوع دوم، باقی ماندن در مسیر حق و تثبیت در این راه است.
در روایت آمده است:
«مَنْ تَقَرَّبَ اِلَىَّ شِبْراً تَقَرَّبْتُ اِلَیْهِ ذِراعاً»(1)
هر كس یك وجب به من نزدیك شود من یك ذراع (= دو وجب) به او نزدیك مى‌شوم.
در هر دو مرحله این خداوند متعال است که با فضل و احسان خود، دست بنده را می¬گیرد و او را تأیید می¬نماید.
هم دعا از تو اجابت هم ز تو *** ایمنی از تو مهابت هم ز تو
اهل بیت (علیهم السلام) ریشه خوبی¬ها
یکی دیگر از سنت‌های ثابت الهی در نظام هستی که با سنت گذشته بی ارتباط نیست، این است که خداوند نعمت‌های خود را از طریق واسطه‌ها و اسباب به بنده‌ها برساند و مخلوقات از آن طریق از خیرات و برکات بهره مند شوند. آن واسطه‌ها حجت‌های الهی روی زمین، یعنی پیامبر و امامان معصوم (علیهم السلام) هستند. بنابراین خواست خدا بر این تعلق گرفته که امام معصوم واسطۀ فیض باشد. اگر فیض مادی یا معنوی قرار است به ما برسد، به یُمن و برکت امام معصوم باشد. «بِيُمْنِهِ رُزِقَ الْوَرَى». (2) از جمله این فیوضات تأیید خیر و صحیح است که خداوندمتعال از روی احسان و لطف خویش از طریق حضرات معصومین (علیهم السلام) فیض تأیید راه خیر را برساند.
امام صادق (علیه السلام) می¬فرمایند:
«نَحْنُ أَصْلُ الْخَيْرِ وَ فُرُوعُهُ طَاعَةُ اللَّهِ وَ عَدُوُّنَا أَصْلُ الشَّرِّ وَ فُرُوعُهُ مَعْصِيَةُ اللَّه‏»(3)
ما اصل و ریشه تمام خوبی ها هستیم و فروع آن، اطاعت خداوند متعال است و دشمن ما اصل و ریشه تمامی شرهاست و فروع آن، معصیت و نافرمانی خداوند متعال است.
همچنین از امام صادق (علیه السلام) نقل شده است: «إِنَّ اللَّهَ خَلَقَنَا»(4)، خداوند متعال ما را آفرید و آفرینش ما را نیکو ساخت. بعد در ادامه فرمودند: و خداوند ما را در میان بندگان، دیدۀ خویش قرار داد تا کردار آنان را بنگریم و نزد او گواهی دهیم. و در میان خلق خود ما را زبان گویا قرار داد تا معارف و حلال و حرام را برای ایشان بازگو کنیم. و دست مهر و رحمت گشوده بر سر بندگان ساخت و وجه خود قرار داد که از آن سوی به او رو بیاورند. و ما را دری که او را نشان دهد قرار داد. پس هر که از این در وارد شود به معرفت و اطاعت خداوند متعال برسد. و ما را گنجینه‌دار میان آسمان و زمین خود نمود تا معارف و بلکه تمام خیرات او، از برکت ما به مردم رسد و از برکت وجود ما، درختان بارور شوند و میوه‌ها برسند و نهرها جاری شوند و از برکت ما، باران از آسمان ببارد و گیاه از زمین بروید.
پس تأیید و تسدید صواب از طریق ائمه معصومین (علیهم السلام) صورت می¬پذیرد.

________________________
(1) بحارالانوار، ج 87، ص 190.
(2) زاد المعاد، ص 423.
(3) بصائر الدرجات، ج‏1، ص: 536.
(4) كافي، ج ‏1، ص144.