امیرالمؤمنین علی (علیه السلام)، سلطان نصیر پیامبر

﴿وَقُلْ رَبِّ أَدْخِلْنِي مُدْخَلَ صِدْقٍ وَأَخْرِجْنِي مُخْرَجَ صِدْقٍ وَاجْعَلْ لِي مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانًا نَصِيرًا ﴾: و بگو: پروردگارا! مرا (در هر كار) صادقانه وارد كن، و صادقانه خارج نما، و از سوي خود سلطان و ياوري براي من قرار ده.
یکی از روش‌های تربیتی قرآن کریم، آموزش نحوه‌ی دعا کردن است. در حقیقت خدای متعال با تعلیم نحوه‌ی دعا کردن، انسان‌ها را با حقایق این عالم آشنا می‌کند.
خداوند در آیه‌ی ۸۰ سوره‌ی اسراء به ما می‌آموزد که باید ورودی و خروجی ما در هر کاری از روی صدق و درستی باشد. انسان باید قبل از شروع هر کاری تأمّل کند که آیا ورود او به این عرصه از روی صدق و درستی است یا با انگیزه و نیتی آلوده، کاری را شروع می‌کند؟ ازطرفی چه بسیارند کسانی که با نیتی صدق کاری را شروع کردند اما خروجی آنان از آن کار، همراه با صدق و درستی نبوده است. بنابراین توجه به صدق نیت در ورودی‌ها و خروجی‌ها در تمامی اعمال انسان، اهمیت بسزایی دارد. همچنین در مسیر انجام هر عملی اگر خداوند قدرتی را در اختیار آدمی قرار ندهد که به وسیله‌ی آن، او را یاری دهد، قطعا انسان نمی‌تواند عملش را به سرانجام برساند. بنابراین انسان باید از خداوند نیرویی طلب کند که به وسیله‌ی آن نیرو، خداوند او را در مسیر انجام کارها یاری دهد. (سُلْطَانًا نَصِیرًا)
باید توجه کنیم که این دعای قرآنی پیش از همه کس، بر زبان مطهر پیامبر اکرم (صلّی الله و علیه و آله) جاری شده است ودعای پبامبر (صلّی الله و علیه و آله) قطعا مستجاب خواهد بود. حال سوال اینجاست که خداوند در اجابت دعای پیامبر (صلّی الله و علیه و آله) چه چیزی را به عنوان سلطان نصیر، به پیامبرش (صلّی الله و علیه و آله) اعطا کرده است؟
در کتاب شواهد التنزیل به نقل از ابن عباس صحابی رسول خدا و مفسر بزرگ قرآن که میان شیعه و سنی مقبول و مورد احترام است، چنین آمده است که: «لَقَدِ اسْتَجَابَ اللَّهُ لِنَبِیِّهِ دُعَاءَهُ وَ أَعْطَاهُ عَلِیَّ‌بْنَ‌أَبِی‌طَالِبٍ سُلْطَاناً یَنْصُرُهُ عَلَی أَعْدَائِهِ»: خداوند دعای پیامبرش را اجابت نمود و علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) را به‌عنوان یاور او قرار داد تا او را علیه دشمنانش یاری دهد. (۱)
بنابراین کامل‌ترین مصداق قدرتی که خدا به پیامبرش (صلّی الله و علیه و آله) عطا فرمود تا او به وسیله‌ی آن سلطان و نیرو، مسئولیت رسالتش را با صدق و درستی به اتمام برساند، امیرالمومنین علی بن ابی طالب (علیه السلام) است.

(۱) شواهدالتنزیل، ج۱، ص۴۵۲